Blog over mijn burn-out, succesverhalen van mijn cliënten, tips&tricks en meer

Lieve lezer,

Allereerst, welkom op mijn website en op deze blog. 
In mijn blogs wil ik je meenemen in verschillende onderwerpen die relevant zijn aan mijn werk als energetisch therapeut en in het algemeen dagelijks leven. Zo zal ik onderwerpen aansnijden als stress en burn-out klachten, zal ik tips delen, succesverhalen van cliënten en daarnaast onderwerpen over kinderen en hun klachten, waar zij tegen aan liepen, hun succesverhalen en praktische tips vanuit mijn pedagogisch oogpunt.

Maar deze eerste blog gaat over wie ik ben en waar ik vandaan kom.

Ik ben Kayleigh. Ik ben 35 jaar, heb een samengesteld gezin en woon samen met mijn vriend en kinderen in Heiloo. Zelf heb ik een zoon van 10 en een dochter van 7. Mijn vriend heeft twee zoons, van 11 en 8 jaar, zij zijn elk weekend bij ons. Mijn kinderen wonen permanent bij ons.  
Ik werk al ruim 15 jaar met veel plezier in de kinderopvang, als pedagogisch medewerkster. Zowel op peutergroepen als op de babygroep. Op dit moment werk ik op een babygroep met kindjes tot 2,5 jaar.
 
Het werk als energetisch therapeut kwam begin 2024 op mijn pad doordat ik thuis zat met een heftige burn-out. Ik was namelijk, al zeg ik het zelf, een meester geworden in het onderdrukken van signalen die mijn lijf mij al ruim 10 jaar gaf. 
Klachten als:

·      Hoofdpijn

·      Vermoeidheid, zelfs als ik goed had geslapen zat ik laag in mijn energie

·      Prikkelbaarheid, echt wel regelmatig een kort lontje

·      Slapeloosheid, zelfs als ik mega moe was, had ik soms moeite om in slaap te vallen

·      Emotioneel

·      Vergeetachtigheid, ken je dat, dat je een kamer in loopt maar vergat wat je daar kwam doen? Had ik             heel vaak…

·      Hormonale schommelingen, zoals hormonale migraine, menstruatie die uitbleef of heel heftig was

·      Grave’s disease (te snelwerkende schildklier)

·      Altijd het gevoel aan te staan en alle ballen in de lucht willen houden

·      Ik ben vast signalen vergeten maar je snapt mijn punt wel denk ik

Ik weet nog goed hoe mijn dag verliep, op de dag dat ik mij ziekmeldde. 
Het was een maandag. Ik was op mijn werk bij het kinderdagverblijf. Samen met mijn collega’s was ik aan het inchecken, hoe gaat het met iedereen? 
Met mij ging het niet goed. Ik had namelijk de dag daarvoor mijn geliefde ratjes teruggebracht naar hun fokker. (Ja, ik had ratjes als huisdier, ik krijg nu vast een paar grimassen, haha)

Maar ik had het daar zwaar mee. Echter was het voor mij gewoonweg te veel werk om voor ze te zorgen. Ik merkte namelijk steeds vaker dat mijn energie zodanig laag was, dat ik geen motivatie had, dat ik nergens zin in had, maar ook dat ik de ratjes niet de aandacht kon geven die zij zeker wel verdiende. En dat ging mij aan mijn hart. 
Ik vertelde erover, terwijl de tranen over mijn wangen stroomde. En ik kon niet meer stoppen met huilen.
 
Een van mijn collega’s vroeg “Keel, hoe is het eigenlijk écht met jou?” 
Oei…. Pijnlijke vraag. Want het ging eigenlijk gewoon echt heel erg kut. 
Maar dit had ik nog niet hardop uitgesproken. Ze adviseerde mij om me ziek te melden en dit met mijn leidinggevende te bespreken. Zogezegd, zo gedaan. Mijn leidinggevende toonde alleen maar mega veel begrip en meldde mij voor twee weken ziek, in de hoop dat twee weken even helemaal “uit” staan, voldoende was voor mij om er weer bovenop te komen. 
HA! Dit werden uiteindelijk 6 maanden.
 
En man, die eerste paar weken, jeetje, wat waren die intens! 
Huilen, alleen maar huilen kon ik. En ik was zo moe, zó intens moe! Ik kon nachten maken van 12 uur en nog super vermoeid wakker worden. 
Daarnaast voelde ik zo veel weerstand tegen deze label “burn-out”. Ik was echt boos, heb volgens mij meerdere keren wel geroepen dat ik geen burn-out had, dat mij dit niet overkwam. Zelfs aan de huisarts gevraagd of er geen pilletje was, zodat ik snel weer de oude was. (Nee, die bestaat niet 😉)
 
Gelukkig vingen mijn moeder, stiefvader en mijn vriend mijn kinderen op, zodat ik mij even helemaal op mezelf kon richten. 
Ik heb alle seizoenen van Grey’s Anatomy gebingewatched in die eerste paar weken.
 
Na een paar weken kreeg ik weer iets meer energie en wilde ik wel weer iets ondernemen. 
Mijn dochter had voor sinterklaas ecoline gekregen, wat ik ook wel leuk vond om te doen. Dus ik kliederde er heel wat op los. Ging van mijn hoofd, meer in mijn lijf.
Voelde wat meer rust in mijn hoofd, werd een klein beetje minder emotioneel.
 
In januari begon ik met het volgen van geleide meditaties en sprak ik mijn bedrijfsarts een paar keer in de maand, beide mega helpend, want ik kreeg handvatten, maar ik was ook mijn zenuwstelsel weer een beetje aan het kalmeren. Maar ik kwam niet echt tot de kern, hoe vaak ik ook mediteerde, of die tools probeerde toe te passen.

Halverwege februari kwam er op mijn feed in insta een gesponsord bericht voorbij van een energetisch therapeut. Zij bood een gratis masterclass aan “binnen enkele stappen van je mentale en fysieke klachten af!” Ik dacht alleen maar, “ik ben toch al bezig met werken aan mezelf, dus dit kan er ook nog wel bij. Baat het niet dan schaadt het niet.”
 
Dus ik heb die masterclass gekeken en was binnen de eerste 20 minuten al om. 
Want wat zij kon met “die stok” wow, wat vet! Dacht ik. 
Dit wilde ik ook kunnen. Ik wilde mezelf helpen om van mijn mentale klachten af te komen, maar ook mijn kinderen helpen met de dingen waar zij mee liepen. Er borrelde ineens allerlei ideeën bij mij naar boven en ik kreeg een stroom aan nieuwe energie. Ik had mij in een paar maanden nog niet zo energiek gevoeld als deze middag. Vol enthousiasme vertelde ik het die avond aan mijn vriend. Die zei “lieverd, als jij voelt dat je dit moet doen, als jij merkt dat je hier energie van krijgt, dan moet je dit toch gewoon gaan doen?!” 
Een paar minuten nadat hij dat had gezegd, had ik het eerste deel van de opleiding, het fundament, gekocht.
 
Binnen een week had ik alles in huis om te kunnen starten. 
Ik was zodanig enthousiast, dat ik door de stof heen vlóóg! De ene module na de andere module werd verslonden. En binnen no-time was ik door de stof heen en was ik lekker veel aan het oefenen. Voornamelijk op mezelf maar ook bij mijn moeder, mijn kids, een collega en een paar vriendinnen.  Belemmerende gedachten, saboterende delen, angsten, de vitaliteitstest, bodyscans, alles werd flink geoefend.
 
Ik geloof ik dat ik 5 weken verder was en dat ik de verdiepingsopleiding had gekocht en daar ook flink mee ging oefenen. 
Met modellen als burn-out klachten, hormonale disbalans, kinderwens, alleengeboren tweeling stukken, wow, wat vond ik de thematieken en de stof weer mega interessant!
 
Het mooie was, dat doordat ik zo ontzettend veel op mezelf aan het oefenen was, haalde ik laagje voor laagje emotionele blokkades weg en kwam ik tot de kern van mijn klachten.

Ik voelde mij zo veel beter, ik zat oprecht lekkerder in mijn vel, ik voelde mij optimistischer dan voorheen, ik had veel meer energie, ik werd minder getriggerd, mijn hormoonhuishouding kwam weer wat meer in balans, bizar eigenlijk!
 
Door dit alles te combineren met de tools van mijn bedrijfsarts en van de trainer die mij hielp met de geleide meditaties, voelde ik mij eigenlijk heel snel gewoon echt weer oké. 
Ik kon weer opbouwen om langere dagen naar mijn werk in de kinderopvang te gaan, en na ongeveer anderhalve maand, was ik weer 3 dagen aan het werk. En tuurlijk liep ik nog tegen dingen aan als triggers qua geluid of prestatiedruk, of was ik aan het eind van een werkdag echt heel moe. Maar ook dit werd langzaam maar zeker steeds beter. 
Voor ik het wist, meldde ik mij weer volledig beter.
 
En als we dan even terugblikken op mijn burn-out periode, dan ging ik van volledige ziekmelding naar volledig herstelt in 6 maanden tijd. 
Bizar snel als je het mij vraagt, want om mij heen hoor ik niet anders dan mannen en vrouwen die meer dan 6 maanden thuis zitten met soortgelijke klachten als die van mij.
 
Hierop ben ik gaan reflecteren. Want wat heeft mij nou écht geholpen in deze tijd?
 
En zo is het traject Rising Strong burn-out traject ontstaan. 
Want door de NEI-methode te combineren met geleide meditatie, ademhalingsoefeningen en etherische oliën en daarnaast de coaching, denk ik dat je veel sneller tot die kern komt, dan wanneer je alleen maar praat over je klachten, wat handvatten krijgt en dan weer naar huis gaat. 
Hier mee wil ik echt niemand afvallen die deze weg bewandelt, doe vooral waar jij je goed bij voelt, voor iedereen werkt namelijk weer iets anders.

Echter geloof ik er heilig in dat wanneer je klachten bij de kern aanpakt, je loskomt van die vervelende klachten die je belemmeren.

Wat ik je graag wil meegeven, is dat herstel niet altijd rechtlijnig is. Soms zet je een stap vooruit en daarna weer een stapje terug. Het belangrijkste is dat je jezelf de ruimte geeft om te voelen, te groeien en te leren. Dit proces heeft me niet alleen geholpen om van mijn burn-out af te komen, maar het heeft me ook sterker gemaakt, zowel lichamelijk als mentaal. Als je het gevoel hebt vast te zitten, weet dan dat er altijd een weg vooruit is. Ik ben er om je te helpen die weg te vinden, stap voor stap, met geduld, vertrouwen en de juiste tools. Wees lief voor jezelf, en onthoud: herstel is zeker mogelijk.

Liefs,
Kayleigh