Blog over mijn burn-out, succesverhalen van mijn cliënten, tips&tricks en meer

Kayleigh • 3 april 2025

Hoe ik mijn burn-out overwon en mijn passie vond

Lieve lezer,

Allereerst, welkom op mijn website en op deze blog. 
In mijn blogs wil ik je meenemen in verschillende onderwerpen die relevant zijn aan mijn werk als energetisch therapeut en in het algemeen dagelijks leven. Zo zal ik onderwerpen aansnijden als stress en burn-out klachten, zal ik tips delen, succesverhalen van cliënten en daarnaast onderwerpen over kinderen en hun klachten, waar zij tegen aan liepen, hun succesverhalen en praktische tips vanuit mijn pedagogisch oogpunt.

Maar deze eerste blog gaat over wie ik ben en waar ik vandaan kom.

Ik ben Kayleigh. Ik ben 35 jaar, heb een samengesteld gezin en woon samen met mijn vriend en kinderen in Heiloo. Zelf heb ik een zoon van 10 en een dochter van 7. Mijn vriend heeft twee zoons, van 11 en 8 jaar, zij zijn elk weekend bij ons. Mijn kinderen wonen permanent bij ons.  
Ik werk al ruim 15 jaar met veel plezier in de kinderopvang, als pedagogisch medewerkster. Zowel op peutergroepen als op de babygroep. Op dit moment werk ik op een babygroep met kindjes tot 2,5 jaar.
 
Het werk als energetisch therapeut kwam begin 2024 op mijn pad doordat ik thuis zat met een heftige burn-out. Ik was namelijk, al zeg ik het zelf, een meester geworden in het onderdrukken van signalen die mijn lijf mij al ruim 10 jaar gaf. 
Klachten als:

·      Hoofdpijn

·      Vermoeidheid, zelfs als ik goed had geslapen zat ik laag in mijn energie

·      Prikkelbaarheid, echt wel regelmatig een kort lontje

·      Slapeloosheid, zelfs als ik mega moe was, had ik soms moeite om in slaap te vallen

·      Emotioneel

·      Vergeetachtigheid, ken je dat, dat je een kamer in loopt maar vergat wat je daar kwam doen? Had ik             heel vaak…

·      Hormonale schommelingen, zoals hormonale migraine, menstruatie die uitbleef of heel heftig was

·      Grave’s disease (te snelwerkende schildklier)

·      Altijd het gevoel aan te staan en alle ballen in de lucht willen houden

·      Ik ben vast signalen vergeten maar je snapt mijn punt wel denk ik


Ik weet nog goed hoe mijn dag verliep, op de dag dat ik mij ziekmeldde. 
Het was een maandag. Ik was op mijn werk bij het kinderdagverblijf. Samen met mijn collega’s was ik aan het inchecken, hoe gaat het met iedereen? 
Met mij ging het niet goed. Ik had namelijk de dag daarvoor mijn geliefde ratjes teruggebracht naar hun fokker. (Ja, ik had ratjes als huisdier, ik krijg nu vast een paar grimassen, haha)

Maar ik had het daar zwaar mee. Echter was het voor mij gewoonweg te veel werk om voor ze te zorgen. Ik merkte namelijk steeds vaker dat mijn energie zodanig laag was, dat ik geen motivatie had, dat ik nergens zin in had, maar ook dat ik de ratjes niet de aandacht kon geven die zij zeker wel verdiende. En dat ging mij aan mijn hart. 
Ik vertelde erover, terwijl de tranen over mijn wangen stroomde. En ik kon niet meer stoppen met huilen.
 
Een van mijn collega’s vroeg “Keel, hoe is het eigenlijk écht met jou?” 
Oei…. Pijnlijke vraag. Want het ging eigenlijk gewoon echt heel erg kut. 
Maar dit had ik nog niet hardop uitgesproken. Ze adviseerde mij om me ziek te melden en dit met mijn leidinggevende te bespreken. Zogezegd, zo gedaan. Mijn leidinggevende toonde alleen maar mega veel begrip en meldde mij voor twee weken ziek, in de hoop dat twee weken even helemaal “uit” staan, voldoende was voor mij om er weer bovenop te komen. 
HA! Dit werden uiteindelijk 6 maanden.
 
En man, die eerste paar weken, jeetje, wat waren die intens! 
Huilen, alleen maar huilen kon ik. En ik was zo moe, zó intens moe! Ik kon nachten maken van 12 uur en nog super vermoeid wakker worden. 
Daarnaast voelde ik zo veel weerstand tegen deze label “burn-out”. Ik was echt boos, heb volgens mij meerdere keren wel geroepen dat ik geen burn-out had, dat mij dit niet overkwam. Zelfs aan de huisarts gevraagd of er geen pilletje was, zodat ik snel weer de oude was. (Nee, die bestaat niet 😉)
 
Gelukkig vingen mijn moeder, stiefvader en mijn vriend mijn kinderen op, zodat ik mij even helemaal op mezelf kon richten. 
Ik heb alle seizoenen van Grey’s Anatomy gebingewatched in die eerste paar weken.
 
Na een paar weken kreeg ik weer iets meer energie en wilde ik wel weer iets ondernemen. 
Mijn dochter had voor sinterklaas ecoline gekregen, wat ik ook wel leuk vond om te doen. Dus ik kliederde er heel wat op los. Ging van mijn hoofd, meer in mijn lijf.
Voelde wat meer rust in mijn hoofd, werd een klein beetje minder emotioneel.
 
In januari begon ik met het volgen van geleide meditaties en sprak ik mijn bedrijfsarts een paar keer in de maand, beide mega helpend, want ik kreeg handvatten, maar ik was ook mijn zenuwstelsel weer een beetje aan het kalmeren. Maar ik kwam niet echt tot de kern, hoe vaak ik ook mediteerde, of die tools probeerde toe te passen.

Halverwege februari kwam er op mijn feed in insta een gesponsord bericht voorbij van een energetisch therapeut. Zij bood een gratis masterclass aan “binnen enkele stappen van je mentale en fysieke klachten af!” Ik dacht alleen maar, “ik ben toch al bezig met werken aan mezelf, dus dit kan er ook nog wel bij. Baat het niet dan schaadt het niet.”
 
Dus ik heb die masterclass gekeken en was binnen de eerste 20 minuten al om. 
Want wat zij kon met “die stok” wow, wat vet! Dacht ik. 
Dit wilde ik ook kunnen. Ik wilde mezelf helpen om van mijn mentale klachten af te komen, maar ook mijn kinderen helpen met de dingen waar zij mee liepen. Er borrelde ineens allerlei ideeën bij mij naar boven en ik kreeg een stroom aan nieuwe energie. Ik had mij in een paar maanden nog niet zo energiek gevoeld als deze middag. Vol enthousiasme vertelde ik het die avond aan mijn vriend. Die zei “lieverd, als jij voelt dat je dit moet doen, als jij merkt dat je hier energie van krijgt, dan moet je dit toch gewoon gaan doen?!” 
Een paar minuten nadat hij dat had gezegd, had ik het eerste deel van de opleiding, het fundament, gekocht.
 
Binnen een week had ik alles in huis om te kunnen starten. 
Ik was zodanig enthousiast, dat ik door de stof heen vlóóg! De ene module na de andere module werd verslonden. En binnen no-time was ik door de stof heen en was ik lekker veel aan het oefenen. Voornamelijk op mezelf maar ook bij mijn moeder, mijn kids, een collega en een paar vriendinnen.  Belemmerende gedachten, saboterende delen, angsten, de vitaliteitstest, bodyscans, alles werd flink geoefend.
 
Ik geloof ik dat ik 5 weken verder was en dat ik de verdiepingsopleiding had gekocht en daar ook flink mee ging oefenen. 
Met modellen als burn-out klachten, hormonale disbalans, kinderwens, alleengeboren tweeling stukken, wow, wat vond ik de thematieken en de stof weer mega interessant!
 
Het mooie was, dat doordat ik zo ontzettend veel op mezelf aan het oefenen was, haalde ik laagje voor laagje emotionele blokkades weg en kwam ik tot de kern van mijn klachten.


Ik voelde mij zo veel beter, ik zat oprecht lekkerder in mijn vel, ik voelde mij optimistischer dan voorheen, ik had veel meer energie, ik werd minder getriggerd, mijn hormoonhuishouding kwam weer wat meer in balans, bizar eigenlijk!
 
Door dit alles te combineren met de tools van mijn bedrijfsarts en van de trainer die mij hielp met de geleide meditaties, voelde ik mij eigenlijk heel snel gewoon echt weer oké. 
Ik kon weer opbouwen om langere dagen naar mijn werk in de kinderopvang te gaan, en na ongeveer anderhalve maand, was ik weer 3 dagen aan het werk. En tuurlijk liep ik nog tegen dingen aan als triggers qua geluid of prestatiedruk, of was ik aan het eind van een werkdag echt heel moe. Maar ook dit werd langzaam maar zeker steeds beter. 
Voor ik het wist, meldde ik mij weer volledig beter.
 
En als we dan even terugblikken op mijn burn-out periode, dan ging ik van volledige ziekmelding naar volledig herstelt in 6 maanden tijd. 
Bizar snel als je het mij vraagt, want om mij heen hoor ik niet anders dan mannen en vrouwen die meer dan 6 maanden thuis zitten met soortgelijke klachten als die van mij.
 
Hierop ben ik gaan reflecteren. Want wat heeft mij nou écht geholpen in deze tijd?
 
En zo is het traject Rising Strong burn-out traject ontstaan. 
Want door de NEI-methode te combineren met geleide meditatie, ademhalingsoefeningen en etherische oliën en daarnaast de coaching, denk ik dat je veel sneller tot die kern komt, dan wanneer je alleen maar praat over je klachten, wat handvatten krijgt en dan weer naar huis gaat. 
Hier mee wil ik echt niemand afvallen die deze weg bewandelt, doe vooral waar jij je goed bij voelt, voor iedereen werkt namelijk weer iets anders.

Echter geloof ik er heilig in dat wanneer je klachten bij de kern aanpakt, je loskomt van die vervelende klachten die je belemmeren.

Wat ik je graag wil meegeven, is dat herstel niet altijd rechtlijnig is. Soms zet je een stap vooruit en daarna weer een stapje terug. Het belangrijkste is dat je jezelf de ruimte geeft om te voelen, te groeien en te leren. Dit proces heeft me niet alleen geholpen om van mijn burn-out af te komen, maar het heeft me ook sterker gemaakt, zowel lichamelijk als mentaal. Als je het gevoel hebt vast te zitten, weet dan dat er altijd een weg vooruit is. Ik ben er om je te helpen die weg te vinden, stap voor stap, met geduld, vertrouwen en de juiste tools. Wees lief voor jezelf, en onthoud: herstel is zeker mogelijk.


Liefs,
Kayleigh








door Kayleigh 24 juni 2025
Belemmerende overtuigingen en saboterende delen Vraag jij je wel eens af waarom het niet lukt om die stap te zetten, terwijl je wéét dat dit goed voor je zou zijn? Wie kent het niet: dat stemmetje in je hoofd dat je hoort op het moment dat je een keuze maakt of iets wilt gaan doen. “Zou je dat nou wel doen?” “Kun je niet beter X of Y doen in plaats van Z?” “Ik ben het niet waard om …” “Ik ben niet goed genoeg” “Dat gaat mij toch nooit lukken.” “Anderen weten of kunnen het beter” “Ik mag pas rust nemen als mijn To Do lijstje klaar is.” “Ik ben pas iets waard als ik presteer.” “Ik moet me niet zo aanstellen…” Iedereen heeft dit soort stemmetjes in zijn of haar systeem zitten. Die (negatieve) stemmetjes in je hoofd, die jou tegenhouden om wél die stap te maken of wél die keuze te maken. Die saboterende stemmetjes ontstaan vaak in de kindertijd, op het moment dat jij het ontzettend hard nodig had om iets niet te voelen. Het is een overlevingsmechanisme. Je kunt ze eigenlijk zien als jouw beschermmuurtje, die jou veilig probeert te houden. Tóén misschien heel fijn om zo’n muurtje om jezelf heen te hebben, want het zorgde ervoor dat je bepaalde emoties minder voelde. Maar zodra je je wilt ontwikkelen en wilt groeien, dan wordt datzelfde muurtje een belemmering. Want als jij denkt, ‘ik ga die stap maken’ en die saboteur komt om de hoek kijken, en roept; ‘nee niet doen, want dat voelt niet veilig.’ Dan voelt dat opeens niet veilig. En dus zet je de stap niet. Hetzelfde geldt voor belemmerende overtuigingen. Ook deze zijn vaak ontstaan in de kindertijd, door een bepaalde situatie die je hebt meegemaakt. En ook bij belemmerende gedachten, die negatieve gedachten, word je onbewust tegengehouden om een stap te zetten en te kunnen groeien. Een saboteur en een belemmerende overtuiging lijken veel op elkaar. Sterker nog, een saboteur kan zich ook uiten in een belemmerende overtuiging, bijvoorbeeld; op het moment dat jij bijvoorbeeld “De Peaser” in jouw systeem hebt als saboteur, kan dit zich uiten in een belemmerende gedachten: “anderen hebben vast een mening over mij” of "ik mag geen 'nee' zeggen." Maar een saboteur of een belemmerende overtuiging hoeft niet altijd iets te zijn wat van jou is. Ze kunnen ook aan jou zijn doorgegeven, vanuit een vorige generatie. Want net als de kleur van je ogen of de kleur van je haar, kunnen ook dit soort patronen doorgegeven worden. En kun jij dus belast zijn met die saboterende delen of die belemmerende gedachten. Dit kan er voor zorgen dat jij je je ruimte niet durft in te nemen. Je stem niet durft te laten horen. Je grenzen over gaat. Please gedrag vertoont. Of denkt dat jij het niet waard bent. Met NEI-therapie kunnen we de blokkades die in jouw systeem zitten, en voor saboterende gedachtes en belemmerende overtuigingen zorgen, opsporen. We kunnen in jouw onderbewustzijn onderzoeken wanneer deze emotionele blokkades zijn ontstaan. Ís de emotie wel van jou? Of is die blokkade van iemand anders en is die op jou doorgegeven? Hier hoeven we helemaal niet lang over na te denken of lang over te praten. Want met NEI-therapie kunnen we snel en gemakkelijk tot de kern komen om de blokkades op te lossen. Zo zorgen we ervoor dat een saboteur niet meer actief is in jouw systeem en dat belemmerende gedachtes jou niet meer tegenhouden om je plek in te nemen. Om te groeien en te ontwikkelen. Hoe mooi is dat?! Welke saboteur of belemmerende gedachte houdt jou nog klein? Voel je vrij om contact met mij op te nemen. Ik kijk met alle liefde met jou mee, hoe we er voor kunnen zorgen dat jij hier geen last meer van hebt. Liefs, Kayleigh
door Kayleigh 5 mei 2025
Je hebt het mij al vaker horen gebruiken, of misschien ken je de term wel vanuit een andere situatie; Emotionele blokkades. Maar, wat zijn emotionele blokkades eigenlijk? Hoe beïnvloeden ze jouw dagelijkst leven? Wat doen ze met je hoofd, met je lijf? Emotionele blokkades zijn emoties die vast zitten in jouw lichaam, en die voor klachten zorgen. Volgens de Traditionele Chinese Geneeswijze – TCG, heeft elke klacht een emotionele blokkade ten grondslag liggen. Dit kunnen allerlei klachten zijn. Denk aan fysieke klachten als hoofdpijn, blaasontsteking, nek en schouderklachten, slaapproblemen, rugklachten, blaasproblemen, astma. Maar ook mentale klachten als angsten, belemmerende gedachten, depressie, stress en burn-out klachten, moeite met grenzen stellen, perfectionisme, een hoge lat, laag zelfbeeld. Maar hóe ontstaan die blokkades dan? OP het moment dat jij een emotie voelt (met je rechterhersenhelft) en de emotie verwerkt (met je linkerhersenhelft) zijn jouw hersenhelften goed verbonden met elkaar. Maar als jouw hersenhelften niet goed samen werken, door wat voor reden dan ook, dan voel je wel een emotie, maar die wordt dan vastgezet in het systeem, op het celgeheugen van een orgaan. Die emotie kan op den duur voor klachten zorgen. Dit kunnen dan dus zowel fysieke als mentale klachten zijn. Een emotionele blokkade kan op 3 verschillende manieren ontstaan. Door een gemiste basisbehoefte - Je kreeg wel wat je nodig had in de basis van buitenaf, zoals kleding, eten en onderdak, maar van binnenuit, miste je misschien iets. Zoals erkenning, of je voelde je niet gehoord of gezien. Geconditioneerd gedrag – Je paste je aan, aan je omgeving en deed wat er van je verwacht werd. Je hoorde of zei dingen als ‘schouders eronder en weer door’, ‘brand is erger’, ‘niet lullen maar poetsen’, ‘ik moet presteren om succesvol te zijn’. Trauma – De emotie was gewoon te groot om te kunnen verwerken en werd vastgezet in jouw lichaam. Dit kan één grote gebeurtenis zijn geweest maar ook kleinere gebeurtenissen die zich bleven herhalen. Deze emoties slaan zich dus op, op het celgeheugen van een orgaan. Zo zal verlangen, verdriet of teleurstelling zich op je longen opslaan. En kun je daardoor het gevoel hebben dat je niet heel diep kunt ademhalen, of kun je zelfs astmatische klachten ervaren. Emoties als jaloezie, onderdrukte boosheid, een hoge lat of frustratie kunnen zich opslaan op je lever. Je kunt dan ervaren dat je lontje korter is, of dat je gespannen spieren hebt. Je zorgen maken, je afgewezen voelen en moeite hebben met het aangeven van grenzen, die slaan op je maag. Waardoor je je misschien sneller misselijk voelt of het gevoel hebt dat er iets op je maag drukt. De dikke darm helpt het lichaam bij het loslaten van wat niet langer nodig is. Dit is letterlijk, maar ook energetisch gezien zo. Thema’s als controle, perfectionisme en moeite hebben om dingen los te laten worden vaak in verband gebracht met de dikke darm. Dit systeem kan dan uit balans raken, waardoor mensen moeite kunnen hebben om naar het toilet te gaan en last hebben van obstipatie, of juist vaak last hebben van diarree, dingen te snel los laten, zonder dat het echt verwerkt is. Veel mensen hebben in spannende situaties last van hun darmen. Emoties zoals liefdesverdriet, je gekwetst of afgewezen voelen, verlangen naar vrijheid en je afsluiten voor emoties zijn emoties van het hart. Je kunt dan hartkloppingen ervaren, maar ook onrust, slecht slapen, moeite met ontspanning kunnen nemen en een leegte ervaren. Dit zijn enkele voorbeelden van wat er gebeurt als een emotie dus niet goed gevoeld wordt. Veel mensen denken dat een emotie lang blijft hangen, maar dat komt omdat we er heel erg over na gaan denken. We gaat het rationaliseren, over analyseren, of onderdrukken het, duwen de emotie weg. Maar eigenlijk duurt een emotie maar ongeveer 90 seconden. Alleen al de emotie even erkennen, want dat is wat een emotie wil, even gevoeld worden, helpt al om de lading er van af te halen. Stel, jij voelt je geïrriteerd. Vraag jezelf dan eens; wat wil deze emotie mij vertellen? Waar voel ik deze emotie? Mag deze emotie er gewoon even zijn, zonder dat ik er iets mee moet doen? Wanneer je dit regelmatig doet, ontstaat er ruimte in je lijf en rust in je hoofd. Daarnaast denken we vaak dat de emoties die we voelen, alleen samen hangen met het moment waarin we ons bevinden. Maar het kan ook nog eens zo zijn dat jij iets in jouw rugzakje hebt zitten, wat niet eens van jou is, wat is doorgegeven op jou vanuit eerdere generaties, zoals je ouders of voorouders. Want zij hebben niet alleen hun haarkleur of kleur van hun ogen aan jou doorgegeven, maar ook emoties die zij hebben vastgezet, hebben zij doorgegeven op jou. Stel, je bent je op een al wat drukke ochtend aan het haasten om op tijd aan te komen op je werk. Je ging al iets te laat van huis, want de kinderen werkte niet mee, waardoor je al iets te laat bij de opvang aan komt, dan je graag had gewild. Je voelt je al wat geïrriteerd. Je komt ook nog eens in een file terecht, waardoor je 10 minuten later aansluit bij die meeting. Je merkt dat je gefrustreerd reageert wanneer je leidinggevende jou direct bij binnenkomst een vraag stelt over je opdracht. Je voelt spanning in je spieren, hebt misschien een wat boze blik. Reageert feller dan je eigenlijk wilt en vraagt je af waar deze reactie vandaan komt. Nou kan het zo zijn, dan jouw vader, een aantal jaar geleden een emotie heeft gevoeld, bijvoorbeeld de controle kwijt raken. Omdat hij die emotie geen ruimte gaf, werd het vastgezet in zijn systeem en is het doorgegeven op jou. Nu bevind jij je in een soortgelijke situatie, de controle kwijtraken. En ervaar jij dus niet alleen jouw emotie, maar ook nog eens de emotie van jouw vader, waardoor jij dus heftiger reageert dan eigenlijk de bedoeling is. Je kunt dan twee dingen doen. Je kunt blijven hangen in je irritatie, de emotie vasthouden. “Het is ook altijd hetzelfde!” Of je kunt nu even je ogen sluiten, even naar binnen keren. ‘Waardoor komt het dat ik mij geïrriteerd en gefrustreerd voel?’ ‘Wat wil deze emotie mij duidelijk maken?’ ‘Waar in mijn lijf voel ik deze emotie?’ Doordat je de emotie even de ruimte geeft – en dit hoeft dus helemaal niet zo lang te duren, zorg je ervoor dat de emotie niet vastgezet wordt. We mogen emoties gaan zien als een boodschap, ze proberen je iets te vertellen over iets wat in jouw systeem zit – en soms ook vertellen dat je iets bij je draagt wat eigenlijk niet van jou is, maar van een vorige generatie. Door even stil te staan, naar binnen te keren en te luisteren naar je lichaam, kun je leren hoe je emoties kunt doorvoelen en erkennen, in plaats van ze vast te zetten en er voor te zorgen dat het emotionele blokkades worden. Met NEI kunnen we die emotionele blokkades op een hele zachte manier ook loslaten. En er voor zorgen dat je minder of geen last meer hebt van je fysieke en mentale klachten. Met NEI laat je oude patronen los, zul je merken dat je minder getriggerd wordt, omdat de emoties die hier onder zaten, losgelaten zijn. Wat zou jij graag los willen laten? Liefs, Kayleigh
door Kayleigh 19 april 2025
Over de NEI-methode, hoe het werkt, wat voor verschil je merkt na de sessies. Dat je niet heel lang hoeft te praten om tot de kern te komen. Dat we werken met het onderbewustzijn. Dat daar alle antwoorden liggen. Over emotionele blokkades, hoe die ontstaan, door gemiste basisbehoeften, geconditioneerd gedrag en door trauma. Over ondersteuning, over sceptische mensen. Over het verlangen aanzetten om die klachten bij de kern aan te pakken zodat je blijvend van je klachten af komt,